Uitdagende urbexfotografie

Uitdagende urbexfotografie

Uitdagende urbexfotografie

Bij Urban exploring of urbexen bezoek je verlaten gebouwen en desolate industriële terreinen die doorgaans voor het publiek gesloten zijn. Begin jaren negentig werd de term bedacht door de Canadese explorer Jeff Chapman, beter bekend als Ninjalicious. Jeff is niet oud geworden, hij overleed, in 2005, op slechts 31-jarige leeftijd aan galwegkanker. Artsen beweerden zelfs dat hij de ziekte gekregen had door contact met kankerverwekkende stoffen tijdens het exploren. Nu, dertig jaar later, is urbexen bijzonder populair; op internet zijn er honderden sites te vinden van mensen die deze hobby beoefenen.

Sinds vijftien jaar urbex ik met drie vrienden, voornamelijk in België. Onze zuiderburen laten verlaten industrie of andere architectonisch interessante gebouwen soms voor tientallen jaren onaangeroerd. Graag deel ik onze aanpak met je. Aan de hand van het bezoek aan de verlaten Antwerpse handels- en schippersbeurs lees je over onze aanpak.

Locatie zoeken: de Antwerpse handels- en schippersbeurs

Een aantal jaar geleden lazen we op de site van N-VA stad Antwerpen over de negentiende-eeuwse handelsbeurs. Zo kwamen we erachter dat er plannen waren om het gebouw een nieuwe bestemming te geven. Op het moment dat wij dit lazen, waren de werkzaamheden nog niet begonnen. Het leek ons een bijzonder gebouw om te bekijken, ook al zou het moeilijk zijn om binnen te komen.

Locatie verkennen in drie stappen

Stap 1.

We hebben een locatie, de handels- en schippersbeurs in Antwerpen, en verzamelen via internet zoveel mogelijk informatie over de locatie. Voor de beginner is het misschien eenvoudiger om de eerste urbexervaring op te doen op een van de locaties die je vindt op de volgende sites:

https://www.urbex.nl/locations/
https://zoom.nl/artikel/inspiratie/24977-zeven-toegankelijke-urbexlocaties.html

Stap 2.

Hoe komen we binnen? Google Maps en Street View zijn onze hulpmiddelen. Op Google Maps is goed te zien dat er vier ingangen zijn. Indien de officiële ingangen geen optie zijn, zien we dat via het dak het gebouw binnen kunnen komen.

We parkeerden de auto in de Gramayestraat en gingen op weg naar de ingang in de Korte Klarenstraat. Met Street View hadden we gezien dat het een smalle rustige straat is. De toegangsdeur zag er solide uit; geen kans hier dachten we. Tot een van ons de deur probeerde. Open! Het portaal naar de mooiste urbexlocatie die je je kunt wensen.

Stap 3.

Rondkijken of er geen camera’s hangen of andere beveiligingsmethoden aanwezig zijn. Dat was, zover we konden zien, niet het geval.

De handelsbeurs had veel indruk op ons gemaakt en een jaar later zijn we weer gegaan. De voordeur stond dit keer niet open. Na veel speurwerk met Google zijn we erachter gekomen dat je ook in de handelsbeurs kon komen via de belendende gebouwen. De panden stonden leeg en stonden op de nominatie om gesloopt te worden. We hebben een rooster aan de straatkant verwijderd en kwamen zo in een souterrain terecht. Via gaten in de muren kwamen we uiteindelijk in de handelsbeurs uit. Omslachtiger en gevaarlijker, maar goed te doen.

Handelsbeurs nu: https://dehandelsbeurs.be/

Fotografie op locatie

De foto’s van de Handelsbeurs zijn gemaakt met een Canon EOS 5D Mark III. Tegenwoordig fotografeer ik met een Sony A7R Mark IV. Een perfecte camera: licht en een goede beeldkwaliteit. De Sony A7R Mark IV heeft de mogelijkheid om te schakelen naar een APS-C stand, je hebt dan geen 61 megapixels meer, maar 24. Deze functie heb ik standaard gekoppeld aan de functietoets op mijn camera. De overzichten maak ik op de fullframe-stand en de details op de APS-C stand. Details druk ik nooit in groot formaat af, maar overzichten wel.

Het aantal objectieven dat ik meeneem, beperk ik tot een minimum. De Zeiss Batis 18mm f/2.8 en de Sony G Master 24-70mm f/2.8 geven mij voldoende speelruimte om alles te fotograferen waar ik interesse in heb. Het wisselen van de objectieven moet voorzichtig gebeuren, in verband met het meestal ruim aanwezige stof.

Een statief gebruik ik vrijwel nooit, met de huidige camera’s met beeldstabilisatie en een uitstekende hoge ISO waarde, vind ik dat niet nodig. Er is één uitzondering. Op een aantal tochten heb ik met een Canon TS-E 17mm (tilt/shift objectief) gewerkt en dan is een statief noodzakelijk.

Het koppelen van mijn telefoon aan mijn camera is handig voor de GPS-gegevens, in Lightroom kan ik dan later zien waar de foto gemaakt is.





Geplaatst in:
Ben Deiman
Freelance fotograaf

Ben Deiman is freelance documentaire fotograaf en werkt voor verschillende binnen- en buitenlandse opdrachtgevers. Voor Scriptum heeft hij meerdere boekpublicaties op zijn naam staan.