Review Profoto A1

Profoto is bekend van studioverlichting, waaronder de B2 250 AirTTL die ik vorig jaar met veel plezier mocht testen. Nu heeft deze fabrikant een reportageflitser op de markt gebracht. Het is alleen niet zomaar een reportageflitser, maar een krachtige flitser die naadloos communiceert met het Air TTL systeem. Hierdoor kan de Profoto A1 niet alleen solitair op de camera worden gebruikt, maar ook als losse strobist flitser, al dan niet in samenwerking met de grotere studio flitsers. Tijd om de Profoto A1 onder de loep te nemen.

De wereld van het flitsen

Ongeveer een jaar geleden kreeg ik een hele compacte strobist flitser aangereikt; de Profoto B2 250 AirTTL. Dit was min of meer de middenweg tussen een grotere studioflitser en een kleine reportageflitser; niet zo groot en zwaar als de eerstgenoemde, maar met de 250 Ws wel zo krachtig. De Profoto B2 biedt niet alleen de mogelijkheid tot het gebruik van softboxen, beauty dishes en vele andere soorten licht omvormers die je bij studio verlichting associeert, maar ook TTL en een ingebouwde radio ontvanger zodat alles op afstand bediend en aangestuurd kan worden. Ma355ar hoe klein en prachtig deze flitser ook is, het is geen reportageflitser die je even op de camera zet.

Er zijn momenten dat het makkelijker en praktischer is om een reportageflitser op de camera te gebruiken. Ze zijn klein en licht, werken op een setje penlites en kunnen toch relatief krachtig zijn. Natuurlijk halen ze het in lichtkracht niet met de grotere losse flitsers, maar daar staat de hanteerbaarheid tegenover. Met een juist gebruik zijn uitstekende resultaten te behalen, zoals dat in het artikel over flitsfotografie te zien is. Hoewel ik tegenwoordig gebruik maak van de Profoto AirTTL flitsers kan ik deze niet in alle situaties gebruiken. Daarom ben ik toch verplicht om een set reportageflitsers van Canon te blijven gebruiken.




Twee verschillende systemen; de Profoto AirTTL, en de Canon 600EX-RT flitsers. Deze twee werken helaas niet samen, wat simpelweg betekent dat het nodig is om alles te wisselen wanneer ik van de flexibiliteit van een flitser op de camera moet schakelen naar een vaste flitsopstelling. Een andere flitser, andere bediening, andere remote trigger. Dit kost tijd, wat niet altijd ruim aanwezig is bij, bijvoorbeeld, een bruiloft. Het was makkelijk geweest als zowel de reportageflitser als de losse flitsers naadloos met elkaar konden werken, zodat het slechts een kwestie van een druk op de knop zou zijn om te switchen van het een naar het ander. En dat kan nu, met de Profoto A1 reportageflitser.

Profoto A1

Het is een reportageflitser die op de flitsschoen van de camera geschoven kan worden. Om die reden mag de flitser niet al te groot zijn want het mag de hanteerbaarheid van de camera niet benadelen. De Profoto A1 ziet er dan op het eerste oog ook ongeveer hetzelfde uit als een Nikon of Canon high-end flitser, met nagenoeg dezelfde afmetingen en gewicht. Het enige wat direct heel erg opvalt is de ronde flitskop en het ontbreken van de grote rode vensters op de voorzijde die zo kenmerkend zijn geworden voor de moderne Nikon en Canon reportageflitser.

Een enorm scherm siert de achterzijde waar een heel eenvoudige en duidelijke weergave van de flitskracht op te vinden is. Voor degene die bekend is met onder andere de Profoto B1 of B2 zal het scherm erg herkenbaar zijn. Het grote verschil met de flitsers van Canon en Nikon – ik blijf uitsluitend deze twee namen noemen aangezien de Profoto A1 nu alleen voor deze twee merken te krijgen is – is de eenvoud van de weergave. Er zijn geen overbodige symbooltjes, aanduidingen, of andere grafische icoontjes die over het algemeen alleen maar indrukwekkend ogen zonder verder enige praktische meerwaarde.

Ronde flitskop en kleur

Misschien wel het opvallendste verschil met de “normale” reportageflitser is de ronde flitskop. Het idee daarachter is een meer gelijkmatige verspreiding van het flitslicht. Om te zien wat het verschil is met een rechthoekige flitskop heb ik de flitser op de muur gericht met de bundel op groothoek en TTL. Ter vergelijk is dezelfde test gedaan met de Canon Speedlight 600EX-RT, die min of meer als model dient voor alle andere flitsers met een rechthoekige kop.

Het is direct te zien dat de ronde flitskop een lichtbundel projecteert die ronder van vorm is dan de rechthoekige kop van de Canon, wat logisch is. Het licht van de rechthoekige kop lijkt egaler verdeeld, wat deels te maken kan hebben met het verdelen van de totale lichtopbrengst over een groter oppervlak. Ik ga er met deze test voor het gemak vanuit dat door gebruik te maken van TTL de lichtopbrengst ongeveer gelijk is.

Profoto levert bij de flitser standaard een dome reflector als accessoire. Gebruik van deze reflector heeft een duidelijk egaliserend effect op de lichtbundel, zoals te zien is in de vergelijkende foto.

Of deze test met de flitsbundel op de muur representatief is kan ik moeilijk zeggen, maar het geeft een idee wat het verschil is tussen een ronde en een rechthoekige flitskop. Natuurlijk laat deze test niet zien hoe dit verschil in de praktijk uitvalt.

Daarom heb ik ook een model gefotografeerd met zowel de Canon (rechthoekige flitskop) als de Profoto flitser, beiden los van de camera, met TTL en zonder enige licht omvormers. Hieruit blijkt dat de vorm van de flitskop zeker invloed heeft op de manier hoe het licht valt. Tussen de schaduwen is weinig verschil te merken, maar het licht van de Profoto A1 op de huid doet zachter aan dan de foto met een rechthoekige flitskop.

Wat bovendien opvalt is de warmere kleur van de Profoto A1 . Het licht van de Canon flitser is duidelijk koeler, wat ook al zichtbaar was in de vergelijkende foto van de flitsbundel op de muur. Alle foto’s in deze voorbeelden zijn gemaakt met de kleurtemperatuur van 5000K ingesteld op de camera, en de (minimale) bewerkingen in Lightroom zijn exact hetzelfde.

Een accu in plaats van penlites

Profoto heeft ervoor gekozen om de flitser met één enkele accu te voeden in plaats van de vier penlites die nagenoeg elke andere flitser als energiebron nodig heeft. De accu is aan de voorzijde bevestigd met een eenvoudig kliksysteem waardoor deze in een handomdraai gewisseld kan worden. Het is niet langer nodig om vier penlites in de vaak onduidelijk aangeduide positie te plaatsen. Het wisselen bij de Profoto A1 daarentegen gaat bijzonder snel en soepel. Dit is niet het enige voordeel; de accu is goed voor meer dan 300 full-power flitsen waarbij de recycle time, dus de tijd tussen het flitsen en opnieuw opladen, bijzonder snel is. En dat is merkbaar; met een Canon Speedlight 600EX-RT duurt het laden tussen full-power flitsen ongeveer 3,5 seconden, met de Profoto slechts 1,2 seconden.

Het is indrukwekkend om de laadtijden van de flitser op papier te zien. Wat het verschil betekent wordt pas duidelijk wanneer dit in de praktijk gebracht wordt, natuurlijk weer met de door vier penlites aangedreven Canon flitser als vergelijk.

Beide flitsers zijn met TTL gebruikt tijdens een fotoserie van 6 beelden per seconde. Er was ongeveer 75% van de maximale flitskracht benodigd in deze lichtsituatie. De gebruikte penlites voor de Canon zijn 1900 mAh Eneloop accu’s.

Er bestaat natuurlijk de mogelijkheid om een externe battery pack (met nog eens acht penlites) op de Canon flitser aan te sluiten, wat de capaciteit van de flitser aanzienlijk doet toenemen. De resultaten zullen in dat geval zeer zeker beter zijn.

Flitskracht en zoomkop

Al die getallen over de accu prestaties zeggen natuurlijk weinig als er geen vergelijk is wat betreft de flitskracht. Nu blijkt dat dit vergelijk niet heel eenvoudig gemaakt kan worden. De fabrikanten van reportageflitsers hebben het namelijk over een richtgetal als het op kracht van de flitser aankomt. Profoto heeft er voor gekozen om het aantal watt seconde (Ws) op te geven, zoals dat ook bij studioflitsers gedaan wordt. Deze getallen als dusdanig zijn bij beiden natuurlijk niet op het scherm terug te vinden.

Nu is het richtgetal tegenwoordig heel erg misleidend geworden aangezien dit gemeten wordt bij een maximaal ingezoomde flitskop. Zo heeft de Canon Speedlight 600EX-RT een richtgetal van 60, maar alleen als de flitskop ingezoomd is tot 200mm. Zoom je minder ver in, dan zal het richtgetal ook kleiner worden. Omrekenen van richtgetal naar Ws is daarom niet makkelijk, maar het is veilig te stellen dat de kracht van een high-end reportageflitser van Canon of Nikon in de buurt van de 70-80 Ws ligt. Dit betekent dat de Profoto A1 met een kracht van 76 Ws nagenoeg even krachtig is.

Net als de meeste reportageflitsers bezit ook de Profoto A1 een zoomkop. Deze kan via het menu op automatisch of op handmatig gezet worden. Een klein icoontje in de hoek van het scherm geeft aan hoe de bundel eruit ziet: van een grote spreiding (groothoek) tot een kleine spreiding (tele). Er zitten geen getallen aan vast zoals brandpuntafstand. In de automatische zoomstand is dat niet zo’n probleem, in de handmatige stand is het een kwestie van gokken tot hoe ver je wilt in- of uitzoomen.

Behalve de lichtbundel handmatig in het menu aanpassen kan dit ook via een handige draairing rond de flitskop. Je kunt in een handomdraai (letterlijk) de bundel aanpassen. Wanneer je de zoomring (per ongeluk) verdraait wanneer het op automatisch staat, zal deze direct op handmatig overgeschakeld worden. Je moet deze dan weer aan zetten via het menu.

TTL

Zoals je van een reportageflitser mag verwachten heeft ook de Profoto A1 de beschikking over TTL. Vooral voor effectief en efficiënt met flitslicht fotograferen in snel wisselende omstandigheden is dit een onmisbaar systeem. Natuurlijk zit de TTL meting er wel eens naast waardoor de flitslichtcompensatie noodzakelijk is. Met het draaiwiel onder het enorme scherm op de achterzijde van de flitser kan de compensatie heel eenvoudig en snel ingesteld worden. De aanduiding is wel wat klein weergegeven op het scherm, zeker in vergelijk met de aanduiding van de flitskracht die ingesteld staat. Die flitskracht aanduiding is wel een heel mooi hulpmiddel dat aangeeft hoeveel flitslicht er nodig is of was voor een goed belichte opname. Na elke flits staat hier de gebruikte flitskracht aangeduid waarbij 2 de laagste stand is en 10 de hoogste stand. Je ziet dus in één oogopslag of je ruimte hebt voor de flitslichtcompensatie, iets wat bij de Canon Speedlight flitsers niet aangegeven wordt. Of je er in de praktijk op zal letten is maar de vraag.

Via een schakelaar aan de zijkant van de flitser is het mogelijk om van TTL naar volledig manueel te schakelen. Het mooie van het Profoto systeem is het behoud van de laatst ingestelde flitskracht bij het wisselen van TTL naar handmatig flitsen. Dit levert een heel handig hulpmiddel op voor het bepalen van de hoeveelheid flitskracht er nodig is als je toch liever handmatig gaat flitsen. Je kunt namelijk met TTL een testfoto maken waarbij de flitskracht gemeten en ingesteld wordt. Dan kan er overgeschakeld worden op manueel flitsen waarbij de met TTL gemeten flitskracht ingesteld blijft. Die waarde kan dan verder naar wens bij geregeld worden. Dit werkt exact hetzelfde als de TTL in de Profoto B1 en B2.

Modellicht en AF hulplicht

Er zijn situaties dat de autofocus van een camera moeite heeft met scherpstellen. Voor deze situaties heeft de Profoto een AF hulplicht. Dit is niet in de vorm van een groot rood glas op de voorzijde van de flitser waarachter een lamp (?) verborgen zit die zorgt voor een rasterprojectie. Profoto heeft gekozen voor een laser / led om een patroon op het onderwerp te projecteren. Je hebt als gebruiker zelfs de mogelijkheid om naast de automatische stand het AF hulplicht handmatig aan- of uit te zetten. Het geeft de mogelijkheid om het AF-hulplicht ook te gebruiken als de flitser niet op de camera gemonteerd zit. De flitser schakelt het AF-hulplicht automatisch een moment uit als de foto met flits gemaakt wordt zodat er geen risico is dat dit rasterpatroon in de foto zichtbaar zal zijn.

De Profoto A1 heeft niet alleen een laser om het scherpstellen te helpen. De flitser heeft ook een ingebouwd modellicht, iets wat ik nog niet eerder op een reportageflitser gezien heb. De krachtige led onder in de flitskop geeft de reportageflitser daarmee dezelfde handige functionaliteit als een studioflitsers .

Of een modellicht een zinvolle toevoeging is voor de manier waarop een reportageflitser normaal gesproken gebruikt wordt is te betwijfelen. De led is niet fel genoeg om het modellicht via een indirecte manier te gebruiken, en het is de vraag of je dat wel zou willen. Het nut van het modellicht komt pas naar voren wanneer de flitser los van de camera gebruikt wordt. In dat geval levert het een flinke meerwaarde op. Er is speciaal een knop op de achterzijde toegewezen voor het schakelen van het modellicht. Via het menu kan de kracht van de led ingesteld worden; vol, minimaal of variabel, gerelateerd aan de ingestelde flitskracht.

Licht omvormers

Voor goed gebruik van een reportageflitser op de camera is het nodig om een paar hulpmiddelen te gebruiken. Je moet het licht kunnen sturen of blokkeren, bijvoorbeeld via een reflectiekaart . Maar ook de mogelijkheid tot het verzachten van het licht door het verder te verstrooien, of het toevoegen van een kleurgel is wenselijk. Hiervoor is een keur aan hulpmiddelen in soorten en maten en merken verkrijgbaar.

Ik zweer al jaren bij het gebruik van een Rogue Flashbender als alternatief van de “better bounce card” of “flag”. Tegenwoordig gebruik ik ook het MagMod systeem, dat handig gebruik maakt van magneten om de hulpmiddelen op de flitskop te bevestigen. Profoto heeft de slimme keuze gemaakt om de ronde flitskop al standaard te voorzien van magneten waar een select aantal hulpmiddelen heel eenvoudig op vastgeklikt kunnen worden zonder dat er een apart bevestigingsmiddel nodig is. Een dome, groothoek diffuser en bounce kaart worden standaard bij de flitser meegeleverd.

Ik zie dit als een hele slimme zet die de aanschaf van losse hulpmiddelen minder snel nodig maakt en daarmee in één klap een aantal nadelen van die andere hulpmiddelen adresseert. De Rogue Flashbender, hoe fijn ook in het gebruik, is door de elastische band en klittenband vaak niet erg makkelijk te draaien op een rechthoekige flitskop. Voor het MagMod systeem moet er een rubberen band met twee flinke magneten om de flitskop geklemd worden, waar de hulpmiddelen op vast klikken. Die hulpmiddelen kunnen groot en omvangrijk zijn en bovendien biedt MagMod geen bounce kaart, wat een erg gemis is.

De ronde flitskop van de Profoto A1 en de vele kleine magneten rondom de kop maken het erg makkelijk om de hulpmiddelen te plaatsen en zonder probleem te roteren. Bovendien kun je hulpmiddelen op elkaar stapelen, zoals een dome met bounce kaart en gels.

De kleine magneetjes rondom de flitskop maken vooral het gebruik van de bounce kaart heel erg prettig. De houder van de kleine maar handzame kaart roteert zonder enig probleem zodat de bounce kaart in een handomdraai in elke gewenste positie geroteerd kan worden. Het werkt vele malen prettiger dan de door mij zo geliefde Rogue Flashbender.

Het bounce kaartje zit heel eenvoudig in de houder geklemd. Maar het is wel oppassen, want het kaartje kan eenvoudig los raken als je ergens tegenaan stoot. Enkele reservekaartjes zou zeker geen overbodige luxe zijn. Ze zijn echter (nog) niet los verkrijgbaar, maar een handige fotograaf kan met het juiste materiaal en een schaar natuurlijk iets zelf produceren. Dan moet je het wel doen voordat het kaartje kwijt raakt, natuurlijk.

De gels van Profoto zitten in een klein en compact (magnetisch) gesloten doosje. De gels zijn van hard plastic en vallen in een ronde houder die onderdeel uitmaakt van het doosje waar de gels in geleverd worden. De gels zijn niet bij de flitser inbegrepen en bestaan uit 1/4CTO, 1/2CTO, full CTO, en een groen fluorescent. Helaas ontbreken de CTB gels.




Menu

Als er iets gezegd kan worden over het menu, is het wel over de eenvoud ervan. Alles wijst voor zich waardoor een handleiding voor deze flitser niet eens nodig is. De weergave is duidelijk, op een groot scherm met een eenvoudige en rustige lay-out. Er zijn geen onnodige icoontjes of afbeeldingen. De opties zijn verdeeld over twee pagina’s met een duidelijk indeling.

Het grote scherm met duidelijk contrasterende witte letters maken het aflezen van het scherm onder alle omstandigheden erg prettig. De helderheid kan ingesteld worden en een aparte verlichting is niet nodig, zoals dat bij de flitsers van Canon en Nikon wel het geval is. Een groot pluspunt is de duidelijk weergave van de flitskracht, die altijd weergegeven wordt en – zoals eerder gemeld – vastgehouden wordt als er van TTL naar handmatig overgeschakeld wordt, en andersom.

Wat misschien als een nadeel genoemd kan worden is het ontbreken van verlichting van de zes knoppen op de Profoto A1; de vier onder het scherm, de knop voor het modellicht en de knop in de draaischijf. Ze zijn zwart op zwart, en in het donker kan het misschien lastig zijn om de juiste knop snel te vinden. Van de andere kant levert het aantal knoppen weinig probleem op, zeker omdat ze prettig groot uitgevoerd zijn. De knoppen voelen zacht aan maar hebben een duidelijk drukpunt.

Air TTL remote

Een belangrijke optie van de Profoto A1 is natuurlijk de ingebouwde Air Remote. De flitser kan op afstand aangestuurd worden met behoud van TTL via de speciale Profoto Air TTL Remote trigger. Hierdoor kan de flitser naadloos in een lichtopstelling geplaatst worden die bestaat uit (onder andere) de B1 en B2 flitsers. Maar het is niet alleen een ontvanger, de Profoto A1 kan ook zelf als Air TTL Remote zender dienen. Met andere woorden, met deze flitser is het ook mogelijk om de B1 en B2 aan te sturen en te bedienen. Daarbij kan ervoor gekozen worden om de flitser mee te laten flitsen, of om de flitser uit te schakelen zodat deze alleen nog als zender dient.

In de praktijk

Een reportageflitser op de camera is onmisbaar in omstandigheden waarbij het niet mogelijk is om een vaste lichtopstelling te realiseren. Ik denk dan aan feesten en bruiloften waarbij je als fotograaf continu van plek verandert en de afstand van flits en onderwerp geen enkel moment hetzelfde is. In die omstandigheden is het gebruik van TTL ideaal, er is dan immers geen tijd en ruimte om het licht voor elke foto opnieuw te meten en in te stellen. Dat werk neemt de TTL uit handen. Het is dus logisch dat de Profoto A1 ook TTL ingebouwd heeft wil het een plek veroveren op de markt.

Helaas is het in de periode dat ik de flitser in gebruik had niet mogelijk geweest om de flitser onder die genoemde omstandigheden te gebruiken. De momenten dat ik de flitser in gebruik had waren rustige omstandigheden met alle tijd van de wereld. Slecht is dat niet, want de rust is perfect om de A1 te leren kennen en te vergelijken met de Canon reportageflitser die ik normaal gesproken gebruik.

Tot op heden maakte ik gebruik van twee verschillende flits systemen; de Canon Speedlights voor het flitsen onder dynamische omstandigheden waarbij de flitser op de camera staat en ik altijd gebruik maak van TTL; en de Profoto B1 en B2 flitsers als statische opstelling waarbij de afstand flitser/onderwerp niet of nauwelijks zal veranderen. Dit betekent het regelmatig wisselen van systeem aangezien er geen communicatie tussen de Canon Flitsers en de Profoto mogelijk is. Soms maakte ik dankbaar gebruik van de slave-functie van de Profoto zodat ik met mijn Canon Speedlights kon flitsen en de Profoto netjes meedeed. Maar dat is altijd wat gepuzzel en rommelen. Dit schakelen tussen de twee systemen kost tijd en maakt het minder flexibel in drukke omstandigheden zoals een bruiloft.

Nu Profoto de A1 reportageflitser in het assortiment heeft gebracht is het mogelijk om met één enkel systeem te werken, dat bovendien naadloos met elkaar communiceert. Het maakt het mogelijk om niet alleen een reportageflitser in een flitsopstelling mee te laten doen met behoudt van alle mogelijkheden, het is ook mogelijk om de A1 flitser als remote te gebruiken. Dit werkt snel en efficiënt.

Dat is niet het enige wat zo prettig aan de Profoto A1 is. De flitser heeft een aantal prachtige voordelen die het gebruik tot een waar plezier maken. Dat is niet alleen de ronde flitskop, maar vooral de eenvoudige en gebruiksvriendelijke interface, het schakelen tussen TTL en handmatig met behoudt van de flitsinstelling, en natuurlijk de magnetische bevestiging van een bijgeleverde bounce kaart en/of dome reflector.

Misschien wel het grootste voordeel is toch het gebruik van de accu in plaats van penlites. De flitser laadt verschrikkelijk snel en blijft snel laden. Een reportageflitser zoals de Canon Speedlight 600EX-RT laadt ook snel, zeker met een accupack, maar de Profoto is gewoonweg sneller. Is de accu dan uiteindelijk leeg, dan is die in een handomdraai gewisseld. Het is niet langer nodig om een extra accupack te gebruiken of de rommelen met losse penlites en het onhandige wisselen daarvan. Bovendien moet de accu tot meer dan 300 flitsen op volle kracht kunnen halen, iets wat met penlites niet haalbaar is.

Bij het gebruik los van de camera kan de flitser eenvoudig met de Air TTL Remote aangestuurd worden. Dit werkt zoals verwacht perfect waarmee de A1 naadloos in het OCF systeem van Profoto past. De flitser is vrijwel volledig aan te sturen, afgezien van de schakeling tussen handmatig en TTL, en de zoomstand natuurlijk. De flitser is niet sterk genoeg om bijvoorbeeld het zonlicht weg te flitsen, maar dat kan vrijwel geen enkele reportageflitser. Toch is de A1 perfect te gebruiken met een paraplu of met de dome reflector, of zonder licht omvormer, zowel buiten als binnen. Behalve de flitser met een Air Remote trigger aan te sturen, kan de A1 ook zelf fungeren als trigger.

Hoewel de Profoto A1 een fantastische flitser is, zijn er een paar puntjes die voor verbetering vatbaar zijn. De zoomring is een mooie vondst, maar het draaien daaraan in de auto-zoom instelling haalt de zoom direct uit de automatische stand. De stand (tijdelijk) kunnen aanpassen in de automatische stand is prima, maar laat de zoomkop dan op automaat staan. Dit moet softwarematig eenvoudige aan te passen zijn. Een ander punt van aandacht is de bevestiging op de camera. Ik heb de flitser op een Nikon D810, een Canon EOS 7D mark II, een EOS 1Dx en een EOS 5D mark IV gebruikt, en op sommige camera’s zat de flitser voor mijn gevoel niet strak genoeg op de flitsschoen. Er is gelukkig geen risico dat de flitser los komt, aangezien de borgpen gewoon goed werkt. Maar het geeft een wat onwennig gevoel. Het kan natuurlijk aan dit specifieke exemplaar liggen, maar het is wel iets is waar even op gelet moet worden.

Conclusie

Vanaf het moment dat ik de Profoto B2 250 AirTTL flitser in handen kreeg was ik verkocht. Het OFC systeem is eenvoudig, gebruiksvriendelijk en flexibel in gebruik. Dat was ook de reden dat ik voor het systeem koos. Uiteindelijk betekende het dat ik zowel het Profoto systeem als het Canon systeem gebruikte. De eerste voor de strobist fotografie, en de tweede voor de reportages waarbij ik het me niet kon veroorloven om met losse flitsers te werken. Het grote nadeel was heel eenvoudig: ze werken niet samen, hoewel ik een work-around wist te vinden door de Profoto flitsers als slave aan te laten sturen door de Canon flitsers. Het werkt, maar ideaal is het niet.

Nu is er de Profoto A1 ; een reportageflitser die naadloos in het Profoto systeem past en zodoende een work-around voorkomt. Schakelen tussen gebruik van een reportageflitser en een strobist opstelling kan zonder het wisselen van triggers of flitsers. Sterker nog, een aparte trigger is niet nodig aangezien de flitser ook als remote trigger kan fungeren. Al met al is de Profoto A1 de ideale reportageflitser voor mij.

De Profoto A1 flitser heeft veel voordelen boven de Canon flitsers die ik gebruik, zoals de ronde flitskop, de eenvoud van de flits hulpmiddelen zoals de bounce kaart, maar zeer zeker de accu. Er is echter één ding dat ik jammer vind; de bevestiging op de camera. Een flitser moet muurvast op de camera zitten.

Dit, en de paar andere kleine nadelen, wegen echter niet op tegen de vele, vele voordelen die deze Profoto A1 oplevert. De snelheid, het gebruiksgemak, de eenvoud, de flexibiliteit en de mogelijkheden zijn simpelweg voldoende om voor deze flitser te kiezen.

Dan is er natuurlijk prijs waarover veel gesproken wordt. Is deze reportageflitser de bijna €995 wel waard? Om het bedrag enigszins te relativeren moet het zo bekeken worden; wil je een flitser zoals de Canon Speedlight 600EX-RT of de Nikon SB5000 met dezelfde capaciteit en hulpmiddelen in bezit hebben, dan zal het nodig zijn om voor een accupack en de stapel Eneloop accu’s te kiezen en – bijvoorbeeld – een MagMod systeem en de Rogue Flashbender. Wanneer je deze kosten bij elkaar optelt wordt het prijsverschil plotseling heel wat minder.

Voordelen
  • Geen penlites maar losse accu
  • Meer dan 300 full power flitsen per accu lading
  • Recycletijd tussen full-power flitsen van ongeveer 1,2 seconde
  • Ronde flitskop
  • Air remote ingebouwd, zowel ontvanger als trigger
  • Integreert naadloos in het Air Remote systeem van Profoto
  • Modellicht
  • Laser AF hulp die ook handmatig in te schakelen is
  • Menustructuur
  • Groot en duidelijk afleesbaar scherm
  • Aparte zoomring
Nadelen
  • Bevestiging op de camera heeft speling
  • Zoom ring schakelt de auto-zoom uit
  • Bounce kaart is niet los verkrijgbaar in geval van verlies
  • Geen gels bijgeleverd maar wel los leverbaar
  • Geen CTB gels



Nando Harmsen
Fotograaf

Nando Harmsen is een professioneel trouwfotograaf met als hobby landschapsfotografie. Daarnaast helpt hij graag de (beginnende) fotograaf met tips en trucs, geeft lezingen en workshops over zijn fotografie. Nando heeft door de jaren heen een eigen herkenbare stijl ontwikkeld, wat heeft geleid tot veel publicaties en exposities in zowel binnenland als buitenland.