Review Panasonic FZ2000

Toen ik drie Panasonic camera's tegelijk in handen gedrukt kreeg om er een review over te schrijven viel meteen het verschil in formaat op. Naast de G80, een spiegelreflexachtige systeemcamera, ontving ik de LX15 en de FZ2000 , beide compactcamera's met een 1 inch sensor, maar toch totaal verschillend. Wat het formaat betreft zou je kunnen spreken over de dunne en de dikke. Van dit komisch duo is de LX15 de dunne binnenzakcamera met een lichtsterke Leica-lens met 3x zoom. De FZ2000 is een heel ander verhaal. Hij is zwaarder en groter dan menige spiegelreflex en systeemcamera zoals de bovengenoemde G80 . Door zijn volumineuze formaat past hij natuurlijk niet in je binnenzak, eigenlijk in geen enkele zak, behalve een rugzak dan! Stop nu niet met lezen want deze camera heeft verschillende unieke voordelen en hij is niet voor niets zo dik.

Stadstrip naar Den Haag

Ik nam de FZ2000 mee naar Den Haag, een stad die eigenlijk alles heeft. Deftige paleizen maar ook beruchte volksbuurten zoals de Schilderswijk, en een landschap met duinen en strand. De camera heeft een relatief grote sensor van 1 inch, drie - tot viermaal groter dan van een gewone compactcamera - en een lichtsterke Leica-lens met een behoorlijk zoombereik van (omgerekend) 24 tot 480 mm. Daarom ga ik vooral kijken naar de beeldscherpte, de bokeh, de ruis bij de hogere gevoeligheden en hoe deze zware camera zich gedraagt tijdens een stedentrip. Waarom zou je deze camera meenemen in plaats van je spiegelreflex of systeemcamera?

Hollands Spoor

Als we arriveren in de stad ga ik ondanks het troosteloze, mistige weer meteen met de tram op stap. Richting Hollands Spoor, dat prachtige treinstation dat in 1889 bijna geheel afbrandde doordat een inbreker een tafelkleed in de restauratie in brand stak. Gelukkig is het helemaal in oude glorie hersteld hoewel de duizenden reizigers dat niet schijnen op te merken. Ik had graag een kijkje en een paar foto's genomen in de gerestaureerde koninklijke wachtkamer met zeven vertrekken, maar mijn afkomst bleek te nederig. Mijn verstand werkte waarschijnlijk ook niet optimaal, want ik was vertrokken zonder te kijken of ik nog genoeg stroom had. Na een stuk of tien foto's was de accu helemaal leeg.

Haarscherpe steentjes

Ik kon nog net het zoombereik van de camera uitproberen op de stationsklok. Hier bewijst de camera duidelijk zijn waarde, door de combinatie van een groot zoombereik en een goede beeldkwaliteit. Dat laatste komt vooral door het formaat van de 1 inch beeldsensor. De steentjes rondom de klok zijn (bij ISO 500) haarscherp. Thuisgekomen (op het logeeradres bedoel ik) meteen de accu opgeladen.

Biertje

's Avonds naar de film en daarna nog even een biertje in een café. Hoewel de camera beslist geen binnenzakcamera is, hem toch maar meegenomen in een rugzak om wat nachtfoto's te nemen om de hogere gevoeligheden testen. Er vallen me achteraf enkele dingen op. Ten eerste heb ik iets te veel vertrouwd op de beeldstabilisatie en mijn eigen vaste hand, maar dat kan natuurlijk ook van dat Belgische biertje komen. Een aantal opnamen zijn dus bewogen omdat ik een te lage gevoeligheid had ingesteld. Ik had natuurlijk ook een statief mee kunnen nemen naar de bioscoop...

Hou hou je hem vast?

Hier even een kort pleidooi voor het op de juiste manier vasthouden van een camera, ik zie dat nog wel eens mis gaan. Zo heb je de beste stabiliteit: houd de rechterhand om de handgreep, wijsvinger op de ontspanknop. De linkerhand is belangrijker, je moet die onder het zwaartepunt houden zodat de camera in balans is. Dat zwaartepunt bevindt zich bij een wat zwaardere camera onder de lens. Je weet precies waar het is als de camera niet meer voor- of achterover kiepert. Schakel je de FZ2000 in dan komt de lens bijna vijf centimeter naar buiten waardoor het zwaartepunt naar voren wordt verplaatst, houd daar rekening mee. Tijdens het zoomen en scherpstellen verandert de lens verder niet meer van formaat.

Bekijk gerelateerde producten

Marilyn Monroe

Wat opvalt is dat de camera mooie beelden tot ISO 800 en bruikbare beelden produceert tot ISO 3200, een prima prestatie. Bij ISO 6400 en 12.800 gaat er zo veel detail verloren door ruis en ruisonderdrukking dat de beelden alleen acceptabel zijn als je ze op klein formaat bekijkt of afdrukt. Bij het achteraf bekijken van de café-opnameserie, bleek er een foto van Marilyn Monroe aan de wand te hangen. Als je die op 100% bekijkt zie je Marilyn bij elke verhoging van de gevoeligheid iets onscherper worden, maar tot ISO 3200 blijft ze aantrekkelijk.

Haagse Harry

Op de tweede dag van de Haagse stedentrip was het zonnig weer, zodat een wandeling in het centrum voor de hand lag. We doen diverse Haagse hoogtepunten aan, zoals het standbeeld van Haagse Harry op de Grote Markt. Als je de stripverhalen over deze volks-Hagenees van de in 2014 overleden Harry Rueb kent moet je toegeven dat het standbeeld gelijkend is. Lelijk of niet, een mooi onderwerp om nog eens het bereik van de zoomlens te proberen. Op de 24 mm stand gebruikte ik de zitbank als invoerende lijn die naar het standbeeld loopt. Het valt me op dat de FZ2000 af en toe toch wel wat gevoelig is voor tegenlicht, ook als je de multimeting gebruikt. Bij veel actuele camera's wordt heldere partijen zoals de hemel herkend waarna de belichting aangepast wordt.

Chinatown

Om de poort van het Haagse Chinatown te fotograferen richtte ik de camera omhoog zodat ik flink wat lucht in beeld kreeg. Ik zag op het scherm dat er onderbelichting dreigde waardoor de poort als een silhouet op de foto zou verschijnen. Correctie met +1 was voldoende om het probleem op te lossen. Als je snel moet schieten kun je de camera ook even op de grond richten en de AE-lock knop ingedrukt houden. Om precies te werken kun je tenslotte ook het histogram gebruiken. Je kunt het met je vingers naar een hoek in het scherm slepen, zodat het niet teveel van het beeld afdekt.

Moskee

Eerlijk gezegd valt er niet zo heel veel te beleven in de Chinese wijk, of je moet dol zijn op Chinese winkels en restaurants. Of dat voor 1945, toen het nog de Joodse buurt was, beter was weet ik niet. Bijzonder is wel dat de synagoge in de Wagenstraat nu een moskee is. In het verleden heb ik wel eens een moskee bezocht in Istanboel maar in Nederland nog nooit. In de hoop wat mooie interieurfoto's te kunnen maken trokken we de stoute schoenen aan, hoewel die even later weer uit moesten. We vroegen toestemming om binnen te kijken en te fotograferen en iedereen vond dat meteen goed, men was duidelijk blij met onze belangstelling.

Schoenen uit

Het gebouw van de Aksamoskee begon zijn bestaan als synagoge in 1844. In 1975 werd hij gesloten omdat er te weinig leden waren overgebleven na de oorlog. Na een bezetting van de leegstaande synagoge in 1978 konden Turkse moslims het gebouw kopen en aanpassen. De verscholen gebouwde moskee biedt plaats aan maar liefst 1500 mensen, waarvan de mannen beneden bidden en de vrouwen op de hoger gelegen galerijen. Er was voldoende licht waardoor ik uit de hand op ISO 200 en F2.8 kon fotograferen met sluitertijden variërend van 1/20 tot 1/125. Ik gebruikte uitsluitend de maximale groothoekstand van 24 mm. Een bezoek aan deze moskee (en wellicht vele andere) is beslist aan te raden, neem je camera mee en doe schone sokken aan!

De Passage

Bij een bezoek aan Den Haag moet je keuzes maken, bezoek je musea, de bekende plaatsen zoals het Binnenhof of het Vredespaleis of ga je lekker winkelen? In een winkelstraat kun je straatfotografie beoefenen, maar dan moet je een rustig moment afwachten. Bij slecht weer kun je in Den Haag droog fotograferen (en winkelen) in de Passage, het oudste winkelcentrum van Nederland. De Passage is een overdekte winkelstraat in een prachtige neorenaissancestijl waar sinds enige tijd is een modern stuk aan toegevoegd is. Voor fotografie is het heel handig dat het dak grotendeels uit glas bestaat. Ik kon de gevoeligheid op ISO 200 laten staan en fotograferen met 1/125. Ook hier gebruikte ik vaak de grootste lensopening waarbij de FZ200 uitstekend presteert.

Straatfotografie

Bij straatfotografie kies je voor het onopvallend fotograferen óf het fotograferen na contact en toestemming van het onderwerp. Volgens mij maak je betere foto's als je de laatstgenoemde modus gebruikt, kijk bijvoorbeeld eens op HumansOfAmsterdam.nl, van straatfotografe Debra Barroud. Als je ook contact wilt maken met je onderwerp kun je (daarna) fotograferen met de zoeker of, bijvoorbeeld voor lage standpunten, via het uitklapbare scherm. Wil je toch liever 'stiekem' fotograferen, gebruik dan het scherm waardoor het nauwelijks opvalt dat je aan het fotograferen (of filmen natuurlijk) bent.

Standbeelden

In Den Haag ontkom je er als toerist niet aan om de vele standbeelden vaak van voormalige leden van het Koninklijk Huis te bekijken en te fotograferen. Je bent hierbij misschien geneigd om de uiterste groothoekstand te gebruiken zodat je lekker dichtbij kunt staan, je krijgt dan perspectivische dieptewerking omdat de achtergrond overdreven klein wordt weergegeven. Je kunt ook de telestand gebruiken waardoor het beeld of een detail mooi afsteekt tegen een onscherpe achtergrond. Dat laatste krijg je vooral als je een grote lensopening gebruikt.

Modereportage

Op het Binnenhof schoten we nog een paar portretten met een onscherpe achtergrond, geen probleem bij gebruik van 380 mm en de grootste lensopening (bij 480 mm) van F4.5. Door de prima werkende beeldstabilisatie en omdat ik deze keer alleen koffie had gedronken kon ik zelfs bij deze telestand prima uit de voeten met een sluitertijd van 1/125s. Door het intredende duister werd de gevoeligheid verhoogd tot ISO 640. Door de fraaie onscherpte in de achtergrond hebben de beelden een sfeer alsof het om een modereportage gaat.

Beeldkwaliteit

Een groot deel van de opnamen maakte ik met de grootste opening en ik ben heel tevreden over de beeldkwaliteit. De lens presteert goed wat betreft het weergeven van rechte lijnen en ik ben nauwelijks vervelende beeldfouten tegengekomen. De frontlens is behoorlijk groot zodat je om lichtinval te vermijden de zonnekap moet gebruiken. Bij de gevoeligheid loopt deze camera toch iets achter bij camera's met een grotere beeldsensor, logisch natuurlijk, maar in ieder geval gebruikte ik vooral de lagere gevoeligheden.

Scherpstelling

Waar ultrazoomcamera's nog wel eens de mist ingaan is het scherpstellen bij weinig licht en/of contrast. Je kunt de autofocus van een compactcamera en vooral van een ultrazoomcamera niet met die van een spiegelreflex vergelijken. Panasonic heeft een soort scherpstelling bedacht: DFD, de afkorting van Depth from Defocus waarbij het een stuk beter gaat. Daar moet wel bij gezegd worden dat een systeemcamera en vooral een spiegelreflex nog steeds in het voordeel is bij minder licht en contrast.

Verschillen

Misschien ben je benieuwd wat het verschil is met de voorganger, de FZ1000 . Op het eerste gezicht lijkt alleen het zoombereik aangepast, de FZ1000 had een 25-400/2.8-4.0 (full-frame eqv.) en bij de FZ2000 is dat 24-480/2.8-4.0. Panasonic heeft echter veel functies op het gebied van video toegevoegd. Een aantal van deze functies zijn afgeleid van professionele Panasonic camcorders. Laten we ze eens allemaal noemen: Slow Quick, Dolly Zoom, 4K Live Bijsnijden, Snapfilm, Variabele beeldfrequentie, Uitgelijnde opname, Niveau masterpedestal, Helderheidsniveau, Synchro Scan, Tijdcode, HDMI-opname-output, Geluid output, Stille bediening, Zoom-mic, SS/gain bediening en Kleurenbalken. Het gaat hier te ver om al deze functies te behandelen, temeer omdat er ook gebruikers zullen zijn die gewoon willen fotograferen met deze camera.

Samenvattend

Ondanks dat de Panasonic FZ2000 zwaarder en volumineuzer is dan een spiegelreflex of systeemcamera met kitzoom, vind ik het toch een prima ding voor een stedentrip. Vergelijk je met een spiegelreflex of een systeemcamera dan moet je daar ook een zoombereik van 24 tot 480 mm en een relatief hoge lichtsterkte bij optellen. Dan loop je toch met een zware koffer met een behoorlijk bedrag aan lenzen rond te sjouwen. Uiteraard kun je je ook beperken tot minder zoom, maar ik heb nu dingen kunnen fotograferen die je met blote oog bijna niet waar kunt nemen. Zo ontdekte ik bijvoorbeeld dat er een mozaïek in het raam boven de voordeur van het Ridderzaal zit.

Bekijk gerelateerde producten


Geplaatst in:
Mark Moed

Freelance redacteur en fotograaf

Mark Moed weet alles van fotografie en schrijft daar graag over, onder meer voor fotomagazines als Focus, DigiPro en Zoom.