Met een Fuji X-Pro2 naar Johannesburg

Een gebruikers review van Ed Dorrestein, natuurfotograaf en mede-eigenaar van Cameraland die de camera meenam op een 7 daagse trip naar zuid Afrika. Ed en Rita fotograferen al ruim 15 jaar in Afrika waar zij voornamelijk Zuid Afrika, Botswana en Namibië bezoeken. Voor het reizen hebben zij een eigen auto in Afrika, slapen in een tent en koken op een kampvuur.

De Fujifilm X-Pro2 Body Zwart is het nieuwe wonderkind van Fuji met een compleet nieuwe sensor, een prachtige viewfinder (topklasse) en een verbetert autofocus systeem. We hebben er lang op moeten wachten en de verwachtingen zijn dan ook hoog gespannen. We gaan deze camera maar eens nader onderzoeken in Johannesburg en Pretoria - Zuid Afrika, waar ik op een missie ben op aandringen van mijn vrouw.

Een nieuwe (occasion) 4x4 voor onze reizen en een camera

Welke man wil nou niet dat je vrouw zegt “hier heb je geld en een ticket, koop voor ons een luxe 4x4 die rough genoeg is voor wat wij willen en luxe genoeg om als vrouw in mee te rijden"? We reizen nu al vijftien jaar in een eigen auto door Afrika en de huidige auto mag van mij met pensioen. Hij heeft een zwaar, maar voldaan, leven gehad en nu verdient hij rust. Daarnaast zijn we het zat om iedere dag de tent op te zetten, ik ben dan ook op zoek naar een goede rooftent om bovenop de nieuwe auto te monteren.

Op al mijn reizen neem ik een camera mee en deze keer is mijn oog gevallen op de net verschenen Fuji X-Pro2, een Systeemcamera die niet zo opvalt in het niet zo veilige Johannesburg en Pretoria. We gaan wel voor kwalitatief goede foto's, een camera met een kleinere sensor is dus geen optie.

Ik neem mee:

  • Fuji X-Pro2
  • Fujinon XF 18mm F2.0 R
  • Fujinon XF 56mm F1.2 R APD
  • Fujinon XF 90mm F 2.0 R LM WR

Fuji X-Pro2, een undercover Leica?

Bij het openmaken van de dozen van de Fuji camera en objectieven valt direct op dat de mensen bij Fuji houden van fotografie en mooie spullen. Het valt ook op dat alles aan de zware kant is. Er zijn blijkbaar geen concessies gedaan op de bouwkwaliteit om gewicht te besparen, maar er is besloten om een mooi, degelijk en perfect afgewerkt product af te leveren. De Fuji X-Pro2 is een systeemcamera met een hybride zoeker en lijkt daarmee op de meetzoeker camera's van Leica. Er is echter wel een groot verschil. De camera heeft een werkelijk prachtige optische zoeker en bij het inschakelen van de hybride zoeker schuift er een lcd -module van 2,36 miljoen beeldpunten in beeld. Werkelijk prachtig! Daarnaast beschikt de camera over de nieuwe X-Trans III sensor met 24 Megapixels, heeft een ISO bereik van 100 - 51.200 en zijn de kleurenfilters semi-willekeurig over de sensor geplaatst. Dit zorgt ervoor dat ruis minder storend overkomt, omdat er geen herhalingspatronen in zitten. Nou, we zullen eens zien...

Fujinon lenzen, een plaatje

Dat Fujinon lenzen kan maken wisten we al lang. Het is niet voor niets dat de Hasselblad lenzen bij Fujinon worden gemaakt. De lenzen die ik meeneem vallen ook niet in de categorie van dertien in een dozijn. Deze exemplaren zijn perfect afgewerkt, hebben mooie en soepel lopende scherpstelringen en zelfs de zonnekappen zijn goed, stevig en mooi afgewerkt. Zouden we hier dan toch met een undercover Leica te maken hebben? Over zeven dagen hebben we het antwoord en heb ik, als alles goed verloopt, een andere auto. Voor ik op stap ga controleer ik altijd eerst even de scherpte van de lenzen bij ons in de tuin, zodat ik weet waar ik aan toe ben. Onderstaand de resultaten met het diafragma op f/5.6 en het diafragma helemaal geopend. De uitsnede is een 1:1 weergave van de pixels op de sensor.

Spelend in de tuin

Al spelend in de tuin stuit ik op een probleem met de scherpstelling. Ondanks de 273 scherpstelpunten en de instelling op spot autofocus, lukt het met de 90mm niet om van dichtbij op een klein onderwerp in de ruimte scherp te stellen. Door op een afstand te beginnen met scherpstellen en steeds iets dichter bij te komen lukt het wel, maar het blijft nog steeds lastig. De bokeh van deze lens is wel gewoon mooi.

Dag 1, de vlucht en het menu

De vlucht is, zoals alle vluchten van 11 uur, saai en lang. Het menu in het vliegtuig is redelijk en dat geldt eigenlijk ook voor het menu van de Fuji X-Pro2. Op sommige plekken niet doorheen te komen en op andere plekken gewoon goed. Beste Fuji medewerkers die dit lezen: Laat eens een ploeg wizkids de menustructuur toegankelijk maken en een nederlander de vertaling doen!

We doen een quiz in het vliegtuig. Wat betekent L BEL. RO en moet dat aan of uit? LENSMODLTIE aan of uit? BEW/BEW INST. OP M, 1, 2 3, 4, 5, 6, of 7? Het proberen te ontcijferen van deze codetaal begint zijn tol te eisen en ik voel mijn geestelijke gesteldheid drastisch achteruit gaan. Later die dag zit ik vastgebonden in mijn stoel, terwijl een stewardess mij ervan probeert te overtuigen dat alles uiteindelijk goedkomt. De camera heb ik maar bij aankomst verder ingesteld. Maar zonder gekheid, je kunt ongelooflijk veel instellen op de camera en hem volledig naar je hand zetten. De X-Pro2 is overigens zeer interessant voor mensen die graag een uitstekende JPEG direct uit de camera willen, want dat kan hij!

Bij aankomst staat onze binnenkort in te ruilen auto al op mij te wachten. Deze laten wij altijd bij Airport Game Lodge staan, een plek die ik iedereen kan aanraden die op eigen gelegenheid Zuid Afrika wil bezoeken. Het is half twaalf ‘s avonds en pikkedonker als ik eindelijk aankom bij de lodge. Ondanks het tijdstip is het nog warm en klam weer, ik besluit deze lange dag af te sluiten met een lekker koud biertje. De tuin van de lodge is schaars verlicht en op de achtergrond is de lichtvervuiling van Johannesburg te zien. Ik heb nog wel tijd voor een kleine ruistest, maar dat valt nog niet echt mee. Dat moet ik later in de week nog maar eens proberen.

Dag 2, op weg naar mijn huisje

Na het controleren van mijn oude 4x4 en het aansluiten van de accu kan ik op pad naar mijn vriend die in Pyramid woont en waar ik al jaren verblijf. De boerderij is van zijn vader en hier is goed te zien hoe een ‘arme' blanke boer met moeite probeert zijn hoofd boven water te houden met 10 melkkoeien, een paar schapen en twee medewerkers. De meer welvarende Afrikaanse boer verhuurt zijn land tegenwoordig om op te jagen. Het zogenaamde ‘Canned hunting' is razend populair, levert veel geld op en is in mijn ogen een verschrikking. Later deze week zal ik proberen met mijn camera zo'n game farm binnen te sluipen om vast te leggen hoe bizar deze wereld in mijn ogen is. De Fuji X-Pro2 lijkt wel ontworpen voor dit soort spionage werk. Hij is klein en onopvallend, we gaan het zien... Hier op de boerderij is overigens het echte wilde Afrika. Je kunt er zomaar een schildpad tegenkomen die over het erf loopt om even gedag te zeggen tegen een paar kippen

Als de koeien gemolken zijn “gaan ons dorp toe". Op zoek naar een auto (?) en even langs het slachthuis om vlees te halen. Vanwege mijn twijfels na de ruistest van gisteravond, maak ik weer een foto bij slecht licht. De ruis was eerder duidelijk aanwezig en voor mijn gevoel presteert de Fujifilm X-T100 Body Zwart gewoon beter op dit vlak, ondanks het feit dat de Fuji X-Pro2 een compleet nieuwe sensor heeft. Daarnaast lijkt de X-Pro2 er bij hoge ISO waarden constant 1 stop naast te zitten. Bekijk onderstaande foto's en oordeel zelf, er is geen enkele ruisreductie gebruikt in de nabewerking. Bij thuiskomst heb ik nog een test uitgevoerd, maar dan met een JPEG rechtstreeks uit de camera. Het beeld ziet er dan verrassend veel beter uit. Overigens wordt in diverse tests op internet dezelfde conclusie getrokken. De X-T10 presteert wat ruis betreft beter dan de X-Pro2.

Dag 3 en 4. We gaan de Fujinon lenzen testen

05:00 uur. De vijfentwintig hanen op de boerderij houden geen rekening met die lange Hollander en zijn behoefte aan een goede nachtrust. Om 6:00 heb ik al ontbeten, is alle koffie op en ga ik maar eens aan de slag. Op deze trip nam ik de Fujinon XF 18mm F2.0 R, XF 56mm F1.2 R APD en de XF 90mm F 2.0 R LM WR mee. Ik wil graag zien of ze scherp zijn en ook niet onbelangrijk, hoe onscherp ze zijn in de achtergrond (de zogenaamde Bokeh). De XF 56mm is er in twee soorten, ADP - en niet ADP versie, maar daarover later meer.

Na een behoorlijke hoeveelheid foto's valt op dat de XF18 mm in scherpte duidelijk achterblijft bij de andere twee lenzen. Het is niet slecht, maar ook niet gestoken scherp wat de andere lenzen wel zijn. Wat ook opvalt is dat ik er met scherpstellen beduidend vaker net naast zit dan met andere camera's. De camera is zeer kritisch en dat geldt ook voor de belichting en witbalans. 1 millimeter in beeld omhoog of omlaag kan al een groot verschil geven in de lichtmeting, hierdoor blijkt het nodig om op de automaat te corrigeren. Het lijkt of de camera in de centrum georiënteerde meting werkt zoals vele andere camera's in spotmeting werken. Het gebruiken van de meerveldsmeting zou dit direct op kunnen lossen, een tijdje met de camera werken maakt dat je hem volledig naar je hand kan zetten.

Fujinon XF 56mm ADP or not ADP, een uitleg

De Fujinon XF 56 mm is uitgebracht in twee uitvoeringen. De Fujinon XF 56mm F1.2 R APD en de Fujinon XF 56mm F1.2 R. Het verschil is het ingebouwde Apodisatie filter. Dit filter is een ingebouwd radiaal grijsverloopfilter dat ervoor zorgt dat met name de hooglichten in de achtergrondonscherpte zachter worden weergegeven, wat zorgt voor een mooiere achtergrondonscherpte. Je levert hiermee overigens wel iets aan lichtsterkte in. Je ziet dus ook op de lens twee diafragmaschalen. De witte voor de scherptediepte en de rode voor de werkelijke lichtsterkte. De lens is hierdoor zeer geschikt voor portretten. Een goed voorbeeld waarin deze feature echt tot zijn recht komt is een oude kop met een stoppelbaard (in zwart-wit) die je van het scherm wilt laten spatten. Hoog contrast in de kop zorgt ervoor dat de stoppels er echt uitspringen terwijl de achtergrond een mooie zachte onscherpte behoudt.

Dag 5 en 6, undercover met een Fuji X-Pro2

Vandaag gaan we op pad naar een Game Farm. Hier verdienen rijke blanke boeren hun geld door middel van Canned hunting. Nou ben ik niet principieel tegen de jacht, met name als dit wordt gedaan ten behoeve van natuurbeheer, maar ik ben wel tegen Trophy Hunting. Door mijn jarenlange ervaring als eigenaar van een Safari bedrijf, als Wildlife fotograaf en als dierenliefhebber in hart en nieren, vind ik het een vreemde sport en begrijp ik niet waarom het leuk is om van dichtbij dieren neer te schieten.

De eigenaren van Game farms zitten over het algemeen niet echt te wachten op negatieve publiciteit, een man met een camera wekt zodoende argwaan, en zijn ze ook nogal heetgebakerd. Daarnaast beschikken ze over veel wapentuig en een ‘ongelukje' is gauw gebeurd. Dit is zo'n moment waarop de Fuji X-Pro2 zijn waarde als ‘undercover camera' bewijst. Hij valt niet op, komt niet bedreigend over en ziet er voor de leek wellicht zelfs uit als een oude vakantiecamera. Ik heb nog wat visitekaartjes uit de tijd dat ik nog eigenaar was van een safaribedrijf die nu goed van pas komen. We mogen zelf het terrein op van 1600 hectare en gaan met onze auto op pad.

Canned hunting; shoot to kill for dummies

Wat we tegenkomen op de game farm is nog erger dan we dachten. We komen aan bij een hide (schuilhok) en zien direct hoe het werkt. Je lokt de dieren met een zoutblok en een lekkernij, daarna hebben ze dorst zodat ze gaan drinken. De hides staan op ongeveer 12 meter afstand van de drinkplaats en we vinden er een die zelfs maar negen meter(!) weg staat. Voor de zekerheid heb ik de afstand maar even uitgestapt want aan dat soort afstanden ga je toch twijfelen. Hoe stoer moet je zijn om met je compound boog (soort kruisboog) vanaf die afstand een dier dood te schieten? Ik vind het verschrikkelijk en begrijp het ook niet. Volledig gekleed in een camouflage outfit op een stoel wachten, wat een sport. Laat mij maar jagen met mijn camera. Het grijpt je werkelijk aan als je daar rondloopt, dus we blijven er niet lang rondhangen. Op de terugweg zien we nog dat er net een zebra geschoten is. De jager reed met een geweer rond op een Quad.

Beeldstabilisatie en film

We gaan de filmmogelijkheden van de camera gebruiken om te kijken hoe goed de beeldstabilisatie werkt. Je kunt dan immers live meekijken, waardoor je goed kunt zien of - en hoe deze functioneert. We besluiten voor deze test een berg op en af te rijden, waarbij we de camera in de filmstand op het dashboard plaatsen. Filmen door de vooruit is niet ideaal (dus let even niet op de beeldkwaliteit), maar je kunt wel goed zien dat de beeldstabilistatie uitstekend zijn werk doet. Dit is geen klinkerweggetje, maar een bergpad met grote keien.

De extra mogelijkheden

De Fuji camera is uitermate geschikt om naar je hand te zetten. Je kunt kiezen uit een groot aantal film simulatie karakters en korreleffecten. Dit betekent dat, als je voldoende tijd steekt in het leren kennen van de camera en de verschillende effecten, je feitelijk een tailor-made camera tot je beschikking hebt. Als je dan ook nog de verscherping, contrast en kleurverzadiging naar eigen smaak instelt, beschik je ook over uitstekende JPEG's direct uit je camera.

Dag 7, terug op de eigen boerderij

Het contrast is groot. Waren we gister nog op de Hunting farm, waar veel geld verdiend wordt. Hier is het echte leven waar iemand hard werkt voor zijn geld, maar bijna niets verdient. Toch vind ik het hier prettiger en voel ik mij welkom. Nog een laatste belletje naar de autodealer, ik was per slot van rekening ook hier om een andere 4x4 voor onze reizen te kopen. De koop is gelukt, maar na vijf dagen is het geld nog steeds onderweg en hebben we de auto niet kunnen testen. Uiteindelijk is onze keuze gevallen op een Toyota Fortuner 3.0D-4D 4x4 A/t uit 2011. We hopen er tien jaar mee te kunnen doen.

Dan de conclusie, wat vind ik ervan?

Na zeven dagen werken met de camera, begin ik er eindelijk echt aan te wennen. De bediening gaat makkelijk en is toegankelijk en de camera ligt erg prettig in de hand. De combinatie met de XF 56mm en de XF 90mm is scherp, erg scherp zelfs als je de resultaten vergelijkt met een middenklasse spiegelreflex met bijbehorend glas. De XF 18mm viel echter wat tegen. De Fuji X-Pro2 is naar mijn idee uitermate geschikt voor portretten, zwart-wit en storytelling. Voor natuur, landschap en wild fotografie vind ik hem wat minder geschikt. Dit komt mede door het wat zachte beeld dat de camera produceert en de keren dat ik er met scherpstellen naast zat terwijl dat niet nodig was. Daar staat tegenover dat het ongelooflijk knap is van Fuji dat zij op dit moment meedoen in de super league en produkten maken die echt anders zijn, maar in hun soort ook nog eens uitstekend. Voor de echte purist die houdt van ingetogen beeld is dit een uitstekende keuze. De Fuji haan kraait victorie!

Ed's score voor de
Fuji X-PRO2


4/5


Ed Dorrestein

Fotograaf / Safarigids

Ed Dorrestein heeft een passie voor natuur- en wildlife fotografie. Hij is zijn carrière in 1984 begonnen als trouwfotograaf, waarna hij jarenlang werkzaam is geweest binnen de camerabranche (waaronder als mede-eigenaar van Cameraland). Ed heeft tevens ruime ervaring als safarigids en gaat nog steeds jaarlijks reizen en fotograferen in Afrika. Hij test regelmatig camera's en schrijft en vertelt daar uitgebreid over.